‘Ga je pas eind maart skiën?’ Een vraag die ik vaak hoorde de afgelopen maand. Want ja, ik ging PAS eind maart skiën. Maar omdat ik naar het hoogste en grootste skigebied van Europa ging, Les Menuires in Les Trois Valleés, kon dat prima. Sneeuw genoeg op bijna 2.000 meter hoogte. En bovendien, ging ik ook niet alleen om te skiën. Want even tussen ons gezegd, ik vind skiën doodeng. Ik heb het voor het eerst in Zuid-Tirol gedaan, en hoewel het best leuk was, zal het nooit mijn hobby worden. Liever wandel ik, kijk ik naar de capriolen van anderen of zit ik in de zon op een terras. Gelukkig kon ook dat allemaal prima in Les Menuires.

 

Wintersport met jacuzzi

Een voordeel van skiën in de lente, is dat het zonnetje zich lekker vaak laat zien. Terwijl er ook nog steeds kans is op verse sneeuw. Wij (mijn vriend en ik) hadden het geluk dat we beide ervaren hebben. De eerste dag niet hoor, toen was het grijs en de sneeuw was aan het smelten. Ik heb heel wat afgeklaagd, haha, want hoe moest ik nu mooie foto’s en videobeelden maken als de straten vol modder en vieze smeltsneeuw lagen? Maar toen ineens, terwijl we (hoe vervelend! : )) in onze privé-jacuzzi op het balkon zaten, dwarrelde er een sneeuwvlokje op mijn neus. En nog één. Het sneeuwde. Geen natte sneeuw, maar echte dikke vlokken. Yes! De timing was perfect, want we werden even later opgehaald per sneeuwscooter om naar Les Yourtes des Belleville te gaan. Wat een ervaring. We raceten dwars door een sneeuwstorm over de piste naar een yurt, die nu dienst doet als restaurant. Binnen brandde de houtkachel, buiten sneeuwde het en wij zaten gemoedelijk te kaasfonduen en wijntjes te drinken. Super leuk!

Sneeuwschoenwandeling in Les Menuires

Toen we de volgende dag wakker werden (in L’Isatis Chalet Hotel) en de gordijnen openschoven, werden we verrast door 30 centimeter kraakverse sneeuw. Wauw, het was echt winterwonderland! Het had blijkbaar de hele nacht gesneeuwd. De zon kwam op en gaf de bergen allerlei kleuren wit, rood en blauw. En aan de strakblauwe hemel scheen de zon. Op ons programma stond een sneeuwschoenwandeling. Wat een geluksvogels waren we om juist nu deze wandeling te doen. Zelfs Michel, onze gids van de Franse skischool, raakte er niet over uitgepraat. ‘You are so lucky with this weather’, zei hij wel honderd keer, terwijl we door 30 cm sneeuw ploegden met onze gekke sneeuwschoenen. Sneeuwschoenen zijn een soort platte rackets die je onder je eigen schoenen bevestigd, zodat je goede grip hebt en beter door de sneeuw kunt lopen. Ik had van tevoren geen idee wat ik moest verwachten, maar wat was het leuk! Doordat je loopt, zie je heel veel van de omgeving en de gids nam ons mee naar de mooiste plekken. Via restaurant Chez Pepé Nicolas naar een stromend beekje en weer omhoog. Onderweg toonde hij ons voetsporen van wilde dieren en vertelde hij van alles over de omgeving. Na drie uur wandelen voelde ik mijn beenspieren branden en door de felle zon, pelde ik steeds een laagje kleding af, totdat ik in enkel een trui liep. Ik was zelfs een beetje verbrand, ondanks mijn zonnebrandcreme met factor 50. Voldaan sprong ik na afloop onder de douche. Om een uur later weer terug te keren naar Chez Pepé Nicolas, maar dit keer om te lunchen. Volgens Michel verbrand je 800 calorieën met een uur sneeuwschoenwandelen, dus we hadden wel een goede lunch verdiend!

Het leukste restaurant van Les Menuires

Chez Pepé Nicolas is wat mij betreft het leukste restaurant van Les Menuires, gelegen op een prachtige plek tussen Les Menuires en Val Thorens. Het restaurant is lekker traditioneel ingericht, maar dan op een hippe manier. Zo zie je tafeltjes die gemaakt zijn van melkbussen en heel veel schapenvachtjes op houten bankjes. Maar ook veel verse bloemetjes, kleedjes en vintage ski’s. Maar het allermooist is het uitzicht op de bergen, die toen wij er waren met een dikke laag sneeuw bedekt waren. Maar hoe mooi het er ook uitziet, je komt natuurlijk voor het eten als je naar een restaurant gaat. Gelukkig zit je hiervoor ook helemaal goed bij Pepé Nicolas. Reken op Franse haute cuisine gemengd met traditionele gerechten uit de Savoie. Stuk voor stuk worden de gerechten mooi opgediend en met een grote glimlach bij je tafel gebracht. Wij genoten van een appeltjesgroene cocktail, en kaasplankje (de kaas maken ze zelf!) met supervers brood en linguine met riviervis. Als toetje was er taart. Die 800 calorieën die we hadden verbrand, zaten er dus wel weer aan!

Husky love

Nu denk je vast dat ik uitgepraat ben over Pepé Nicolas, maar niets is minder waar. Ik ga nog even door met mijn lofzang ; ) Dit restaurant in de bergen heeft namelijk nog iets waarvoor je hier zeker moet komen: een superschattige husky. Yuri (als ik zijn naam goed schrijf) verblijft heel wat daagjes bij het restaurant en had vandaag een topdag met al die sneeuw. Poolhonden zoals hij zijn namelijk dol op sneeuw. Op ons programma stond eigenlijk ook een sledetocht met poolhonden door Les Menuires, maar omdat de temperatuur te hoog was, hadden de honden de vallei al verlaten. Super jammer, want ik had me erg verheugd op die tocht. Yuri maakte het toch weer een beetje goed : )

 

Help, ik kan niet skiën!

Ik heb het een tijd kunnen uitstellen, maar uiteindelijk kwam ik er niet onderuit: mijn skiles. De tweede ever. In 2015 in Zuid-Tirol en nu dus hier in de Franse Alpen. Ik was me toch een potje zenuwachtig! Bang om te vallen, bang om een been te breken,, bang om voor schut te staan en ga zo maar door. Nu denk je misschien: zo snel val je niet. Maar dan ken je mijn motoriek nog niet. Ik en sport is niet de beste combinatie. Ken je de boeken of de film Twilight waarin hoofdpersoon Bella haar sportieve prestaties en gave om vaak te vallen beschrijft? Nou, zo ongeveer gaat het bij mij ook. Ik raakte al in paniek toen ik nog zo goed als  vlak stond op de ski’s, kon niet overweg met de skischoenen (Robocop!) en snapte het verschil niet tussen links en rechts als ik moest draaien. Uiteindelijk heb ik de oefenbaan niet verlaten, werd ik meerdere malen door kinderen ingehaald en ben ik door mijn skileraar gered toen ik de verkeerde kant op ging en heel hard help riep. Maar toch, ondanks alles heb ik het wel gedaan, ben ik niet terug gevlogen met een gipsvlucht en heb ik geen anderen verwond. En dat is al heel wat. Of zoals mijn zoontje van drie zegt: “Geeft niet mama, je hebt het geprobeerd.” Mijn vriend had trouwens ook zijn eerste skiles. Hij was wel een natuurtalent. Na een uur oefenen, ging hij al van de blauwe piste af. Trots! Als we langer waren gebleven, had hij zich vast goed kunnen vermaken. Les Menuires heeft namelijk heel veel pistes (160 kilometer lang beslaan ze in totaal), waarvan 8 zwarte, 24 rode en 37 blauwe. En dus die oefenbaan voor mij ; ) De gehele regio Les 3 Valleés, waar Les Menuires deel van uitmaakt, beslaat zelfs 600 kilometer aan pistes. Die allemaal met elkaar zijn verbonden. Je snapt dus dat je je hier wel even kunt vermaken!

 

De Montblanc in de verte zien

Gelukkig kun je je in een wintersportparadijs als Les Menuires ook prima vermaken als je niet op de ski’s staat. Toen vriendlief nog een keer de piste afging (met zijn skileraar uiteraard) nam ik de kabelbanen naar de top van de berg de Mont de la Chambre, op ruim 2800 meter hoogte. Van daaruit kon ik over de Alpen kijken en zelfs de Mont Blanc in de verte zien. Heel gaaf! In het barretje bestelde ik een warme chocolademelk en keek ik naar de kunsten van mensen die wel konden skiën. Helemaal niet verkeerd. Het zonnetje verwarmde mijn gezicht, ik schreef een postcard naar het thuisfront en besloot dat ik dan niet van skiën houd, maar wel van Les Menuires en van de besneeuwde bergen.


 

Ook naar Les Menuires? Verschillende reisorganisaties bieden hier vakanties aan.
Of je boekt een vlucht naar Genève, bijvoorbeeld met Easyjet. Vanuit het vliegveld kun je een bus, taxi of huurauto nemen. In zo’n twee uur rijd je dan naar Les Menuires. Hotels genoeg in Les Menuires. Helaas ook een aantal behoorlijk lelijke jaren ’70 bouwwerken. Wij verbleven in L’Isatis Chalet Hotel, een mooi en modern hotel tegenover de skilift en achtbaan Speed Mountain. Elke kamer in dit hotel heeft een balkon met jacuzzi en alleen dat al is een goede reden om hier een kamer te boeken.

Een leuke sfeervideo over onze reis naar Les Menuires is in de maak, dus stay tuned.